ﻣﺎده ۷۶- ﻣﺸﻤﻮﻟﯿﻦ اﯾﻦ ﻗﺎﻧﻮن در ﺻﻮرت ﺣﺎﯾﺰ ﺑﻮدن ﺷﺮاﯾﻂ زﯾﺮ ﺣﻖ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺴﺘﻤﺮى ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﮕﻰ را ﺧﻮاﻫﻨﺪ داﺷﺖ.
- ﺣﺪاﻗﻞ ده ﺳﺎل ﺣﻖ ﺑﯿﻤﻪ ﻣﻘﺮر را ﻗﺒﻞ از ﺗﺎرﯾﺦ ﺗﻘﺎﺿﺎى ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﮕﻰ ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. (ﺣﺪاﻗﻞ ﺣﻖ ﺑﯿﻤﻪ ﻣﻘﺮر در اﯾﻦ ﻣﺎده ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﺮده اﺳﺖ. ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﺪ ﺑﻪ ﺟﺰء ۳ ﺑﻨﺪ ب ﻗﺎﻧﻮن اﺻﻼح ﺗﺒﺼﺮه دو ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺎده.)
- ﺳﻦ ﻣﺮد ﺑﻪ ﺷﺼﺖ ﺳﺎل ﺗﻤﺎم و ﺳﻦ زن ﺑﻪ ﭘﻨﺠﺎه و ﭘﻨﺞ ﺳﺎل ﺗﻤﺎم رﺳﯿﺪه ﺑﺎﺷﺪ.
ﺗﺒﺼﺮه ۱- ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ۳۰ ﺳﺎل ﺗﻤﺎم ﮐﺎر ﮐﺮده و در ﻫﺮ ﻣﻮرد ﺣﻖ ﺑﯿﻤﻪ ﻣﺪت ﻣﺰﺑﻮر را ﺑﻪ ﺳﺎزﻣﺎن ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ در ﺻﻮرﺗﻰ ﮐﻪ ﺳﻦ ﻣﺮدان ۵۰ ﺳﺎل و ﺳﻦ زﻧﺎن ۴۵ ﺳﺎل ﺗﻤﺎم ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻰﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺗﻘﺎﺿﺎى ﻣﺴﺘﻤﺮى ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﮕﻰ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ.
ﺗﺒﺼﺮه ۲- اﻟﻒ)ﮐﺎرﻫﺎى ﺳﺨﺖ و زﯾﺎن آور ﮐﺎرﻫﺎﯾﻰ اﺳ-ﺖ ﮐﻪ در آﻧﻬﺎ ﻋﻮاﻣﻞ ﻓﯿﺰﯾﮑﻰ، ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﻰ، ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﻰ و ﺑﯿﻮﻟﻮژﯾﮑﻰ ﻣﺤﯿﻂ ﮐﺎر، ﻏﯿﺮ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺑﻮده و در اﺛﺮ اﺷﺘﻐﺎل ﮐﺎرﮔﺮ ﺗﻨﺸﻰ ﺑﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﺑﺎﻻﺗﺮ از ﻇﺮﻓﯿﺖﻫﺎى ﻃﺒﯿﻌﻰ (ﺟﺴﻤﻰ و رواﻧﻰ) در وى اﯾﺠﺎد ﮔﺮدد ﮐﻪ ﻧﺘﯿﺠﻪ آن ﺑﯿﻤﺎرى ﺷﻐﻠﻰ و ﻋﻮارض ﻧﺎﺷﻰ از آن ﺑﻮده و ﺑﺘﻮان ﺑﺎ ﺑﮑﺎرﮔﯿﺮى ﺗﻤﻬﯿﺪات ﻓﻨﻰ، ﻣﻬﻨﺪﺳﻰ، ﺑﻬﺪاﺷﺘﻰ و اﯾﻤﻨﻰ و ﻏﯿﺮه ﺻﻔﺖ ﺳﺨﺖ و زﯾﺎن آور ﺑﻮدن را از آن ﻣﺸﺎﻏﻞ ﮐﺎﻫﺶ ﯾﺎ ﺣﺬف ﻧﻤﻮد.
- ﮐﺎرﻓﺮﻣﺎﯾﺎن ﮐﻠﯿﻪ ﮐﺎرﮔﺎهﻫﺎى ﻣﺸﻤﻮل ﻗﺎﻧﻮن ﺗﺄﻣﯿﻦ اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﯾﺎ ﺑﺮﺧﻰ از ﻣﺸﺎﻏﻞ آﻧﻬﺎ ﺣﺴﺐ ﺗﺸﺨﯿﺺ ﻣﺮاﺟﻊ ذﯾﺮﺑﻂ ﺳﺨﺖ و زﯾﺎن آور اﻋﻼم ﮔﺮدﯾﺪه ﯾﺎ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮔﺮدﯾﺪ، ﻣﮑﻠﻔﻨﺪ ﻇﺮف دو ﺳﺎل از ﺗﺎرﯾﺦ ﺗﺼﻮﯾﺐ اﯾﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﯾﻤﻦ ﺳﺎزى ﻋﻮاﻣﻞ ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﺤﯿﻂ ﮐﺎر ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺣﺪ ﻣﺠﺎز و اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎى ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪه در ﻗﺎﻧﻮن ﮐﺎر و آﯾﯿﻦﻧﺎﻣﻪﻫﺎى ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ و ﺳﺎﯾﺮ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻣﻮﺿﻮﻋﻪ در اﯾﻦ زﻣﯿﻨﻪ اﻗﺪام ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ.
- ﮐﺎرﻓﺮﻣﺎﯾﺎن ﮐﺎرﮔﺎهﻫﺎى ﻣﺸﻤﻮل ﻗﺎﻧﻮن ﺗﺄﻣﯿﻦ اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻣﮑﻠﻔﻨﺪ ﻗﺒﻞ از ارﺟﺎع ﮐﺎرﻫﺎى ﺳﺨﺖ و زﯾﺎنآور ﺑﻪ ﺑﯿﻤﻪ ﺷﺪﮔﺎن، ﺿﻤﻦ اﻧﺠﺎم ﻣﻌﺎﯾﻨﺎت ﭘﺰﺷﮑﻰ آﻧﺎن از ﻟﺤﺎظ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ و اﺳﺘﻌﺪاد ﺟﺴﻤﺎﻧﻰ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻧﻮع ﮐﺎرﻫﺎى رﺟﻮع داده ﺷﺪه (ﻣﻮﺿﻮع ﻣﺎده ۹۰ ﻗﺎﻧﻮن ﺗﺄﻣﯿﻦ اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ)، ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﻣﻌﺎﯾﻨﺎت دورهاى آﻧﺎن ﮐﻪ ﺣﺪاﻗﻞ در ﻫﺮ ﺳﺎل ﻧﺒﺎﯾﺪ ﮐﻤﺘﺮ از ﯾﮏ ﺑﺎر ﺑﺎﺷﺪ، ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر آﮔﺎﻫﻰ از روﻧﺪ ﺳﻼﻣﺘﻰ و ﺗﺸﺨﯿﺺ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺑﯿﻤﺎرى و ﭘﯿﺸﮕﯿﺮى از ﻓﺮﺳﺎﯾﺶ ﺟﺴﻤﻰ و روﺣﻰ اﻗﺪام ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ، وزارﺗﺨﺎﻧﻪﻫﺎى ﺑﻬﺪاﺷﺖ، درﻣﺎن و آﻣﻮزش ﭘﺰﺷﮑﻰ و ﮐﺎر و اﻣﻮر اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻣﮑﻠﻔﻨﺪ ﺗﻤﻬﯿﺪات ﻻزم را در اﻧﺠﺎم اﯾﻦ ﺑﻨﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﮐﺎرﻓﺮﻣﺎﯾﺎن اﻋﻤﺎل ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ.
ب) ﺣﻤﺎﯾﺖﻫﺎ
- اﻓﺮادى ﮐﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﯿﺴﺖ ﺳﺎل ﻣﺘﻮاﻟﻰ و ﺑﯿﺴﺖ و ﭘﻨﺞ ﺳﺎل ﻣﺘﻨﺎوب در ﮐﺎرﻫﺎى ﺳﺨﺖ و زﯾﺎن آور (ﻣﺨﻞ ﺳﻼﻣﺖ) اﺷﺘﻐﺎل داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و در ﻫﺮ ﻣﻮرد ﺣﻖ ﺑﯿﻤﻪ ﻣﺪت ﻣﺰﺑﻮر را ﺑﻪ ﺳﺎزﻣﺎن ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻣﻰﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺗﻘﺎﺿﺎى ﻣﺴﺘﻤﺮى ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﮕﻰ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ. ﻫﺮ ﺳﺎل ﺳﺎﺑﻘﻪ ﭘﺮداﺧﺖ ﺣﻖ ﺑﯿﻤﻪ در ﮐﺎرﻫﺎى ﺳﺨﺖ و زﯾﺎن آور ﯾﮏ و ﻧﯿﻢ ﺳﺎل ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ.
ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺘﻔﺴﺎرﯾﻪ اﺻﻼﺣﯿﻪ ﺗﺒﺼﺮه (۲) اﻟﺤﺎﻗﯽ ﺑﻪ ﻣﺎده (۷۶) ﻗﺎﻧﻮن ﺗﺄﻣﯿﻦ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﺼﻮب ۱۳۸۰(ﻣﺼﻮب ۸۵/۰۱/۲۰)
ﻣﻮﺿﻮع اﺳﺘﻔﺴﺎرﯾﻪ:
ﻣﺎده واﺣﺪه- آﯾﺎ ﮐﺎرﮔﺮان ﺷﺎﻏﻞ در ﻣﺸﺎﻏﻞ ﺳﺨﺖ و زﯾﺎن آور – ﻣﺨﻞ ﺳﻼﻣﺖ «ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺑﺪ آب و ﻫﻮا» ﮐﻪ ﺑﻪﻃﻮر ﻓﺼﻠﯽ در اﯾﻦ ﻗﺒﯿﻞ ﻣﺸﺎﻏﻞ ﮐﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻧﻈﯿﺮ ﮐﺎرﮔﺮان ﻧﯽﺑﺮ ﮐﻮرهﭘﺰﺧﺎﻧﻪﻫﺎ، ﮐﺎرﮔﺮان ﻓﺼﻠﯽ ﮐﺎرﺧﺎﻧﺠﺎت ﻗﻨﺪ ﯾﺎ ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻮاد ﻏﺬاﯾﯽ و آن دﺳﺘﻪ از ﮐﺎرﮔﺮاﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺪون ﻣﯿﻞ و اراده ﻣﻮﻗﺘﺎً ﮐﺎر ﺧﻮد را از دﺳﺖ ﻣﯽدﻫﻨﺪ وﻟﯿﮑﻦ در اداﻣﻪ ﮐﺎر، در ﻫﻤﺎن ﮐﺎرﮔﺎه ﯾﺎ ﮐﺎرﮔﺎﻫﻬﺎی ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺷﺎﻏﻞ در ﻣﺸﺎﻏﻞ ﺳﺨﺖ و زﯾﺎن آور ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﺑﺎ وﺟﻮد اﻧﻘﻄﺎع ﻓﺼﻠﯽ ﯾﺎ ﻣﻮﻗﺖ ﻣﺸﻤﻮل ﻣﺰاﯾﺎی ﺗﺒﺼﺮه (۲) اﻟﺤﺎﻗﯽ ﺑﻪ ﻣﺎده (۷۶) ﻗﺎﻧﻮن ﺗﺄﻣﯿﻦ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ ﯾﺎ ﺧﯿﺮ؟
ﻧﻈﺮ ﻣﺠﻠﺲ:
ﺑﻠﯽ، ﻣﺸﻤﻮل ﻣﺰاﯾﺎی ﺗﺒﺼﺮه (۲) اﻟﺤﺎﻗﯽ ﺑﻪ ﻣﺎده (۷۶) ﻗﺎﻧﻮن ﺗﺄﻣﯿﻦ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. ﻗﺎﻧﻮن ﻓﻮق ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ ﻣﺎده واﺣﺪه در ﺟﻠﺴﻪ ﻋﻠﻨﯽ روز ﯾﮑﺸﻨﺒﻪ ﻣﻮرخ ﺑﯿﺴﺘﻢ ﻓﺮوردﯾﻦ ﻣﺎه ﯾﮑﻬﺰار و ﺳﯿﺼﺪ و ﻫﺸﺘﺎد و ﭘﻨﺞ ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮرای اﺳﻼﻣﯽ ﺗﺼﻮﯾﺐ و در ﺗﺎرﯾﺦ ۸۵/۰۲/۰۶ ﺑﻪ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﺷﻮرای ﻧﮕﻬﺒﺎن رﺳﯿﺪ.
ﺗﻔﺴﯿﺮ ﺟﺰء(۱) ﺑﻨﺪ (ب) ﺗﺒﺼﺮه (۲) ﻣﺎده (۷۶) ﻗﺎﻧﻮن ﺗﺄﻣﯿﻦ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اﺻﻼﺣﯽ ﻣﺼﻮب ۱۳۷۹
ﻣﻮﺿﻮع اﺳﺘﻔﺴﺎرﯾﻪ:
آﯾﺎ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺟﺰء (۱) ﺑﻨﺪ (ب) ﺗﺒﺼﺮه (۲) ﻣﺎده (۷۶) ﻗﺎﻧﻮن ﺗﺄﻣﯿﻦ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اﺻﻼﺣﯽ ﻣﺼﻮب ۷۹/۱۱/۳۰ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﭘﺮداﺧﺖ ﺣﻖ ﺑﯿﻤﻪ درﮐﺎرﻫﺎی ﺳﺨﺖ و زﯾﺎن آور ﺑﻪ ﻫﺮ ﻣﯿﺰان، ﻗﺒﻞ ﯾﺎ ﺑﻌﺪ از اﺷﺘﻐﺎل در ﻣﺸﺎﻏﻞ ﻋﺎدی ﺑﻪ ازاء ﻫﺮ ﺳﺎل ﺳﺎﺑﻘﻪ ﯾﮏ و ﻧﯿﻢ ﺳﺎل ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ؟
ﻧﻈﺮﻣﺠﻠﺲ:
ﺑﻠﯽ، ﺳﺎﺑﻘﻪ ﭘﺮداﺧﺖ ﺣﻖ ﺑﯿﻤﻪ در ﮐﺎرﻫﺎی ﺳﺨﺖ و زﯾﺎن آور ﺑﻪ ﻫﺮﻣﯿﺰان، ﻗﺒﻞ ﯾﺎ ﺑﻌﺪ از اﺷﺘﻐﺎل در ﻣﺸﺎﻏﻞ ﻋﺎدی ﺑﻪ ازاء ﻫﺮ ﺳﺎل ﺳﺎﺑﻘﻪ، ﯾﮏوﻧﯿﻢ ﺳﺎل ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ.
ﺗﻔﺴﯿﺮ ﻓﻮق در ﺟﻠﺴﻪ ﻋﻠﻨﯽ روز ﺳﻪﺷﻨﺒﻪ ﻣﻮرخ ﺑﯿﺴﺖ و ﻧﻬﻢ ﺷﻬﺮﯾﻮر ﻣﺎه ﯾﮑﻬﺰار و ﺳﯿﺼﺪ و ﻧﻮد ﻣﺠﻠﺲﺷﻮرای اﺳﻼﻣﯽ ﺗﺼﻮﯾﺐﺷﺪ و در ﺗﺎرﯾﺦ ۱۳۹۰/۰۷/۰۶ ﺑﻪ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﺷﻮرای ﻧﮕﻬﺒﺎن رﺳﯿﺪ.
ﻗﺎﻧﻮنﺗﻔﺴﯿﺮ ﺟﺰء (۱) ﺑﻨﺪ (ب) ﺗﺒﺼﺮه (۲) ﻣﺎده (۷۶) ﻗﺎﻧﻮن ﺗﺄﻣﯿﻦ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ
ﻣﻮﺿﻮع اﺳﺘﻔﺴﺎرﯾﻪ:
آﯾﺎ ﻣﺮاد ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬار از ﻋﺒﺎرت «اﻓﺮادی ﮐﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﯿﺴﺖ ﺳﺎل ﻣﺘﻮاﻟﯽ و ﺑﯿﺴﺖ و ﭘﻨﺞ ﺳﺎل ﻣﺘﻨﺎوب در ﮐﺎرﻫﺎی ﺳﺨﺖ و زﯾﺎن آور (ﻣﺨﻞ ﺳﻼﻣﺖ ) اﺷﺘﻐﺎل داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ» در ﺟﺰء (۱) ﺑﻨﺪ (ب) اﺻﻼﺣﯿﻪ ﺗﺒﺼﺮه (۲) ﻣﺎده (۷۶) ﻗﺎﻧﻮن ﺗﺄﻣﯿﻦ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﺼﻮب ۱۳۷۹/۱۱/۳۰ ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮرای اﺳﻼﻣﯽ داﺷﺘﻦ ﺣﺪاﻗﻞ ۷۳۰۰ روز اﺷﺘﻐﺎل در ﯾﮏ ﯾﺎ ﭼﻨﺪ ﺷﻐﻞ زﯾﺎن آور در ﯾﮏ ﯾﺎ ﭼﻨﺪ ﮐﺎرﮔﺎه اﺳﺖ؟
ﭘﺎﺳﺦ ﻣﺠﻠﺲ:
ﺑﻠﯽ، ﺗﻮاﻟﯽ اﺷﺘﻐﺎل ﺑﻪ ﻗﻮت ﺧﻮد ﺑﺎﻗﯽ اﺳﺖ.
ﺗﻔﺴﯿﺮ ﻓﻮق در ﺟﻠﺴﻪ ﻋﻠﻨﯽ روز ﺳﻪﺷﻨﺒﻪ ﻣﻮرخ ﺳﻮم اردﯾﺒﻬﺸﺖ ﻣﺎه ﯾﮑﻬﺰار و ﺳﯿﺼﺪ و ﻧﻮد و دو ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮرای اﺳﻼﻣﯽ ﺗﺼﻮﯾﺐ ﺷﺪ و در ﺗﺎرﯾﺦ ۹۲/۰۲/۱۱ ﺑﻪ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﺷﻮرای ﻧﮕﻬﺒﺎن رﺳﯿﺪ.
- در ﺻﻮرﺗﻰ ﮐﻪ ﺑﯿﻤﻪﺷﺪﮔﺎن ﻣﻮﺿﻮع اﯾﻦ ﺗﺒﺼﺮه ﻗﺒﻞ از رﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻣﻘﺮر در اﯾﻦ ﻗﺎﻧﻮن دﭼﺎر ﻓﺮﺳﺎﯾﺶ ﺟﺴﻤﻰ و روﺣﻰ ﻧﺎﺷﻰ از اﺷﺘﻐﺎل در ﮐﺎرﻫﺎى ﺳﺨﺖ و زﯾﺎن آور ﮔﺮدﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﮐﻤﯿﺴﯿﻮنﻫﺎى ﭘﺰﺷﮑﻰ (ﻣﻮﺿﻮع ﻣﺎده ۹۱ ﻗﺎﻧﻮن ﺗﺄﻣﯿﻦ اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ) ﺑﺎ ﻫﺮ ﻣﯿﺰان ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺧﺪﻣﺖ از ﻣﺰاﯾﺎى ﻣﻨﺪرج در اﯾﻦ ﺗﺒﺼﺮه ﺑﺮﺧﻮردار ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ.
- در ﻣﻮرد ﺳﺎﯾﺮ ﺑﯿﻤﻪﺷﺪﮔﺎن ﺣﺪاﻗﻞ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﭘﺮداﺧﺖ ﺣﻖ ﺑﯿﻤﻪ ﺑﺮاى اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺴﺘﻤﺮى ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﮕﻰ از ﺗﺎرﯾﺦ ﺗﺼﻮﯾﺐ اﯾﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﻫﺮ ﺳﺎل ﯾﮏ ﺳﺎل اﻓﺰاﯾﺶ ﺧﻮاﻫﺪ ﯾﺎﻓﺖ ﺗﺎ آﻧﮑﻪ اﯾﻦ ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﻪ ﺑﯿﺴﺖ ﺳﺎل ﺗﻤﺎم ﺑﺮﺳﺪ.
- از ﺗﺎرﯾﺦ ﺗﺼﻮﯾﺐ اﯾﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﺟﻬﺖ ﻣﺸﻤﻮﻻن اﯾﻦ ﺗﺒﺼﺮه، ﭼﻬﺎردرﺻﺪ (۴%) ﺑﻪ ﻧﺮخ ﺣﻖ ﺑﯿﻤﻪ ﻣﻘﺮر در ﻗﺎﻧﻮن ﺗﺄﻣﯿﻦ اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ اﻓﺰوده ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ آن ﻫﻢ در ﺻﻮرت ﺗﻘﺎﺿﺎى ﻣﺸﻤﻮﻻن ﻗﺎﻧﻮن، ﺑﻪ ﻃﻮر ﯾﮑﺠﺎ ﯾﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر اﻗﺴﺎﻃﻰ ﺗﻮﺳﻂ ﮐﺎرﻓﺮﻣﺎﯾﺎن ﭘﺮداﺧﺖ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ.
- ﺗﺸﺨﯿﺺ ﻣﺸﺎﻏﻞ ﺳﺨﺖ و زﯾﺎن آور و ﻧﺤﻮه اﺣﺮاز ﺗﻮاﻟﻰ و ﺗﻨﺎوب اﺷﺘﻐﺎل، ﻧﺤﻮه ﺗﺸﺨﯿﺺ ﻓﺮﺳﺎﯾﺶ ﺟﺴﻤﻰ و روﺣﻰ و ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻮارد ﻣﻄﺮوﺣﻪ در اﯾﻦ ﺗﺒﺼﺮه ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ آﯾﯿﻦﻧﺎﻣﻪاى ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﻇﺮف ﻣﺪت ﭼﻬﺎر ﻣﺎه ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎزﻣﺎن ﺗﺄﻣﯿﻦ اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ و وزارﺗﺨﺎﻧﻪﻫﺎى ﮐﺎر و اﻣﻮر اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ و ﺑﻬﺪاﺷﺖ، درﻣﺎن و آﻣﻮزش ﭘﺰﺷﮑﻰ ﺗﻬﯿﻪ و ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺐ ﻫﯿﺌﺖ وزﯾﺮان ﺧﻮاﻫﺪ رﺳﯿﺪ.
- ﺑﯿﻤﻪﺷﺪﮔﺎﻧﻰ ﮐﻪ داراى ﺳﺎﺑﻘﻪ ﭘﺮداﺧﺖ ﺣﻖ ﺑﯿﻤﻪ در ﮐﺎرﻫﺎى ﺳﺨﺖ و زﯾﺎن آور ﺑﻪ ﺗﺎرﯾﺦ ﻗﺒﻞ از ﺗﺎرﯾﺦ ﺗﺼﻮﯾﺐ اﯾﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻣﻰﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺰاﯾﺎى اﯾﻦ ﻗﺎﻧﻮن درﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﮕﻰ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ در اﯾﻦ ﺻﻮرت ﺑﺎ اﺣﺮاز ﺷﺮاﯾﻂ ﺗﻮﺳﻂ ﺑﯿﻤﻪ ﺷﺪه، ﮐﺎرﻓﺮﻣﺎﯾﺎن ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﻣﮑﻠﻔﻨﺪ ﺣﻖ ﺑﯿﻤﻪ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ و ﻣﯿﺰان ﻣﺴﺘﻤﺮى ﺑﺮﻗﺮارى را ﺗﺎ اﺣﺮاز ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﻨﺪرج در ﺗﺒﺼﺮه (۲) ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﭼﻬﺎردرﺻﺪ (۴%) ﻣﯿﺰان ﻣﺴﺘﻤﺮى ﺑﺮﻗﺮارى ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﻨﻮات ﻗﺒﻞ از ﺗﺼﻮﯾﺐ اﯾﻦ ﻗﺎﻧﻮن را ﯾﮑﺠﺎ ﺑﻪ ﺳﺎزﻣﺎن ﺗﺄﻣﯿﻦ اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﭘﺮداﺧﺖ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ.
ﻗﺎﻧﻮن ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺗﮑﻠﯿﻒ ﺗﺎﻣﯿﻦ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اﺷﺨﺎﺻﯽ ﮐﻪ ۱۰ﺳﺎل و ﮐﻤﺘﺮ ﺣﻖ ﺑﯿﻤﻪ ﭘﺮداﺧﺖ ﮐﺮده اﻧﺪ ﻣﺼﻮب ۹۲/۰۷/۱۷
ﻣﺎده واﺣﺪه – ﺳﺎزﻣﺎن ﺗﺎﻣﯿﻦ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﮑﻠﻒ اﺳﺖ ﺑﻪ اﻓﺮادی ﮐﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ۱۰ ﺳﺎل ﺳﺎﺑﻘﻪ ﭘﺮداﺧﺖ ﺣﻖ ﺑﯿﻤﻪ را دارﻧﺪ و ﺑﻪ ﺳﻦ ﺷﺼﺖ ﺳﺎل ﺑﺮای ﻣﺮدان و ﭘﻨﺠﺎه و ﭘﻨﺞ ﺳﺎل ﺑﺮای زﻧﺎن رﺳﯿﺪه اﻧﺪ ﯾﺎ ﺑﻪ ﻫﺮ دﻟﯿﻠﯽ ﺑﻪ ﺗﺸﺨﯿﺺ ﮐﻤﯿﺴﯿﻮنﻫﺎی ﻣﻮﺿﻮع ﻣﺎده (۹۱) ﻗﺎﻧﻮن ﺗﺎﻣﯿﻦ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﺼﻮب ۱۳۵۴/۰۳/۰۴ و اﺻﻼﺣﺎت ﺑﻌﺪی آن در ﺳﻨﯿﻦ ﮐﻤﺘﺮ از ﻣﻮارد ﻓﻮق ازﮐﺎراﻓﺘﺎده ﺷﺪه‌اﻧﺪ، وﻟﯽ از ﺣﻖ ﻣﺴﺘﻤﺮی ﺑﺮﺧﻮردار ﻧﻤﯽ ﺷﻮﻧﺪ، ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﺳﻨﻮات ﭘﺮداﺧﺖ ﺣﻖ ﺑﯿﻤﻪ، ﺣﻘﻮق ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﮕﯽ ﭘﺮداﺧﺖ ﻧﻤﺎﯾﺪ.
اﻓﺮادی ﮐﻪ ﮐﻤﺘﺮ از ۱۰ ﺳﺎل ﺣﻖ ﺑﯿﻤﻪ ﭘﺮداﺧﺖ ﮐﺮده اﻧﺪ، ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎ ﭘﺮداﺧﺖ ﻣﺎﺑﻪاﻟﺘﻔﺎوت ﺣﻖ ﺑﯿﻤﻪ اﻋﻢ از ﺣﻖ ﮐﺎرﮔﺮ و ﮐﺎرﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ ۱۰ ﺳﺎل ﺑﻪ ﻧﺮخ ﺳﺎل ﺟﺎری، از اﻣﺘﯿﺎز ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﮕﯽ اﯾﻦ ﺣﮑﻢ ﺑﺮﺧﻮردار ﺷﻮﻧﺪ.
ﺗﺒﺼﺮه ۱: ﺳﺎزﻣﺎن ﺗﺎﻣﯿﻦ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﮑﻠﻒ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪان و ﻫﻤﺴﺮان ﺑﯿﻤﻪ ﺷﺪه ﻣﺘﻮﻓﯽ ﮐﻪ زﯾﺮ ۱۰ ﺳﺎل ﺳﺎﺑﻘﻪ ﭘﺮداﺧﺖ ﺣﻖ ﺑﯿﻤﻪ دارد ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﻨﻮات، ﻣﺴﺘﻤﺮی ﭘﺮداﺧﺖ ﻧﻤﺎﯾﺪ.
ﺗﺒﺼﺮه ۲: ﺳﺎزﻣﺎن ﺛﺒﺖ اﺳﻨﺎد و اﻣﻼک ﮐﺸﻮر ﻣﻮﻇﻒ اﺳﺖ ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺣﻖ اﻟﺜﺒﺖ ﻓﻌﻠﯽ ﯾﮏ در دهﻫﺰار ﺑﻪ ﻗﯿﻤﺖ ﻣﻨﻄﻘﻪای ﺑﺎﺑﺖ ﺣﻖاﻟﺜﺒﺖ اﻣﻮال ﻏﯿﺮﻣﻨﻘﻮل درﯾﺎﻓﺖ و ﺑﻪ ردﯾﻒ ﺧﺎﺻﯽ در ﺧﺰاﻧﻪداری ﮐﻞ وارﯾﺰ ﻧﻤﺎﯾﺪ.
دوﻟﺖ ﻣﮑﻠﻒ اﺳﺖ اﻋﺘﺒﺎر ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز ﺑﺮای اﺟﺮای اﯾﻦ ﻗﺎﻧﻮن را از ﻣﺤﻞ درآﻣﺪﻫﺎی ﻣﻮﺿﻮع اﯾﻦ ﺗﺒﺼﺮه ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ.
ﻗﺎﻧﻮن ﻓﻮق ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ ﻣﺎده واﺣﺪه و دو ﺗﺒﺼﺮه در ﺟﻠﺴﻪ ﻋﻠﻨﯽ روز ﭼﻬﺎرﺷﻨﺒﻪ ﻣﻮرخ ﻫﻔﺪﻫﻢ ﻣﻬﺮﻣﺎه ﯾﮑﻬﺰار و ﺳﯿﺼﺪ و ﻧﻮد و دو ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮرای اﺳﻼﻣﯽ ﺗﺼﻮﯾﺐ ﺷﺪ و در ﺗﺎرﯾﺦ ۹۲/۰۸/۰۱ ﺑﻪ ﺗﺎﯾﯿﺪ ﺷﻮرای ﻧﮕﻬﺒﺎن رﺳﯿﺪ.
ﺗﺒﺼﺮه ۳- بیمهﺷﺪﮔﺎﻧﻰ ﮐﻪ داراى ۳۵ ﺳﺎل ﺗﻤﺎم ﺳﺎﺑﻘﻪ ﭘﺮداﺧﺖ ﺣﻖ ﺑﯿﻤﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻣﻰﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺪون درﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺷﺮط ﺳﻨﻰ ﻣﻘﺮر در ﻗﺎﻧﻮن ﺗﻘﺎﺿﺎى ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﮕﻰ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ.
ﺗﺒﺼﺮه ۴- زﻧﺎن ﮐﺎرﮔﺮ ﺑﺎ داﺷﺘﻦ (۲۰) ﺳﺎل ﺳﺎﺑﻘﻪ ﮐﺎر و (۴۲) ﺳﺎل ﺳﻦ ﺑﻪ ﺷﺮط ﭘﺮداﺧﺖ ﺣﻖ ﺑﯿﻤﻪ ﺑﺎ (۲۰) روز ﺣﻘﻮق ﻣﻰﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ.
ﻣﺎده ۷۷- ﻣﯿﺰان ﻣﺴﺘﻤﺮى ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﮕﻰ ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﯾﮏ ﺳﯽ ام ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻣﺰد ﯾﺎ ﺣﻘﻮق ﺑﯿﻤﻪ ﺷﺪه ﺿﺮﺑﺪر ﺳﻨﻮات ﭘﺮداﺧﺖ ﺣﻖ ﺑﯿﻤﻪ، ﻣﺸﺮوط ﺑﺮ آﻧﮑﻪ ۳۰ از ﺳﯽ و ﭘﻨﺞ ﺳﯽام ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻣﺰد ﯾﺎ ﺣﻘﻮق ﺗﺠﺎوز ﻧﻨﻤﺎﯾﺪ.
ﺗﺒﺼﺮه- ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻣﺰد ﯾﺎ ﺣﻘﻮق ﺑﺮاى ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﺴﺘﻤﺮى ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﮕﻰ ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﻣﺠﻤﻮع ﻣﺰد ﯾﺎ ﺣﻘﻮق ﺑﯿﻤﻪ ﺷﺪه ﮐﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس آن ﺣﻖ ﺑﯿﻤﻪ ﭘﺮداﺧﺖ ﮔﺮدﯾﺪه ﻇﺮف آﺧﺮﯾﻦ دو ﺳﺎل ﭘﺮداﺧﺖ ﺣﻖ ﺑﯿﻤﻪ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺑﺮ ﺑﯿﺴﺖ و ﭼﻬﺎر.
ﻣﺎده ۷۸- ﮐﺎرﻓﺮﻣﺎ ﻣﻰﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﮕﻰ ﺑﯿﻤﻪﺷﺪﮔﺎﻧﻰ را ﮐﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ﭘﻨﺞ ﺳﺎل ﭘﺲ از رﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﺳﻦ ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﮕﻰ ﻣﻘﺮر در اﯾﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﺑﻪ ﮐﺎر ﺧﻮد اداﻣﻪ داده اﻧﺪ از ﺳﺎزﻣﺎن ﺗﻘﺎﺿﺎ ﻧﻤﺎﯾﺪ.
ﺗﺒﺼﺮه- ﺳﺎزﻣﺎن ﺗﺄﻣﯿﻦ اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻣﻮﻇﻒ اﺳﺖ ﺑﺎ درﺧﻮاﺳﺖ ﮐﺎرﻓﺮﻣﺎﯾﺎن واﺣﺪﻫﺎى ﺻﻨﻌﺘﻰ داراى ﭘﺮواﻧﻪ ﺑﻬﺮهﺑﺮدارى، ﺑﯿﻤﻪﺷﺪﮔﺎﻧﻰ را ﮐﻪ ﺣﺎﯾﺰ ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﻘﺮر در ﻣﺎده (۷۶) ﻗﺎﻧﻮن ﺗﺄﻣﯿﻦ اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻣﺼﻮب ۵۴/۰۴/۰۳ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﻪ ﻧﻤﺎﯾﺪ. ﭼﮕﻮﻧﮕﻰ ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻫﺰﯾﻨﻪﻫﺎى اﺣﺘﻤﺎﻟﻰ ﻧﺎﺷﻰ از اﺟﺮاى اﯾﻦ ﺗﺒﺼﺮه ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺐ دوﻟﺖ ﺧﻮاﻫﺪ رﺳﯿﺪ.
ﻣﺎده ۷۹- در ﻣﻮرد ﻣﺴﺘﺨﺪﻣﯿﻦ ﺷﺮﮐﺖﻫﺎى دوﻟﺘﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﻗﺎﻧﻮن اﮐﺜﺮﯾﺖ ﺳﻬﺎم آﻧﻬﺎ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺑﺨﺶ ﺧﺼﻮﺻﻰ ﺷﺪه ﯾﺎ ﺑﺸﻮد ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ زﯾﺮ رﻓﺘﺎر ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ:
- ﻣﺴﺘﺨﺪﻣﯿﻦ ﻣﺸﻤﻮل ﻣﺎده ۳۳ ﻣﻘﺮرات اﺳﺘﺨﺪاﻣﻰ ﺷﺮﮐﺖﻫﺎى دوﻟﺘﻰ و ﻣﺴﺘﺨﺪﻣﯿﻦ ﺷﺮﮐﺖﻫﺎى دوﻟﺘﻰ ﮐﻪ ﻣﺸﻤﻮل ﻣﻘﺮرات ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﮕﻰ و وﻇﯿﻔﻪ ﺧﺎص ﺑﻮده اﻧﺪ ﺗﺎﺑﻊ ﻣﻘﺮرات ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﮕﻰ و وﻇﯿﻔﻪ ﻣﻮرد ﻋﻤﻞ ﺧﻮد ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد.
- ﻣﺴﺘﺨﺪﻣﯿﻦ ﺷﺮﮐﺖﻫﺎى دوﻟﺘﻰ ﮐﻪ ﻣﺸﻤﻮل ﻗﺎﻧﻮن ﺑﯿﻤﻪﻫﺎى اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻣﺸﻤﻮل ﻣﻘﺮرات اﯾﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ.
- ﺳﺎﯾﺮ ﻣﺴﺘﺨﺪﻣﯿﻦ ﺗﺎﺑﻊ ﻣﻘﺮرات ﻗﺎﻧﻮن ﺣﻤﺎﯾﺖ ﮐﺎرﻣﻨﺪان در ﺑﺮاﺑﺮ اﺛﺮات ﻧﺎﺷﻰ از ﭘﯿﺮى و ازﮐﺎراﻓﺘﺎدﮔﻰ و ﻓﻮت ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ.
- ﻧﺤﻮه اﺣﺘﺴﺎب ﺳﻮاﺑﻖ ﺧﺪﻣﺖ دوﻟﺘﻰ ﻣﺴﺘﺨﺪﻣﯿﻦ ﻣﺬﮐﻮر در ﺑﻨﺪﻫﺎى ۱ و ۳ و ﻣﯿﺰان ﭘﺮداﺧﺖ ﮐﺴﻮر ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﮕﻰ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺴﺘﺨﺪم و ﮐﺎرﻓﺮﻣﺎ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺣﻘﻮق ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﮕﻰ و وﻇﯿﻔﻪ ﻣﺴﺘﺨﺪﻣﯿﻦ آﻧﺎن ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ آﯾﯿﻦﻧﺎﻣﻪ اى ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ (وزارت رﻓﺎه اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ) ﺑﺎ ﻫﻤﮑﺎرى ﺳﺎزﻣﺎن اﻣﻮر ادارى و اﺳﺘﺨﺪاﻣﻰ ﮐﺸﻮر ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺐ ﺷﻮراى ﻋﺎﻟﻰ ﺗﺄﻣﯿﻦ اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻣﯽرﺳﺪ.